Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
ağköynək(li) — is. Köhnə məişətdə: aşura günü əyninə ağ köynək geyərək, baş yaran mövhumatçı. . . Qurban kəsmək, imam təziyəsi və qışqırıqlı və cəlallı məhərrəm təziyəsi və ağköynək büsatı olardı. C. M.. Ağköynəklər zikrdən təkrar coşdular, parlaq qılınclar və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayazlı — sif. Şaxtalı, soyuq. Sən ayazlı gecələrdə ulduzların sirdaşısan; Boranların, çovğunların, dumanların qardaşısan. S. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cehizsiz — sif. Cehizi olmayan. Cehizsiz gəlin. Toy cehizsiz, gəlin yengəsiz olmaz. (Ata. sözü). – Göydə ulduzlar; Şaxtalı buzlar: Cehizsiz qızlar; Bu balama qurban. (Layla) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
don — 1. is. Qadınların, habelə kişilərin üstdən geydikləri uzunətəkli, belibüzməli, ya büzməli paltar. <Kişinin> əynində qara şaldan belibüzməli don vardır. H. S.. <Qədir:> Allah qoysa, qulluqda hamısının əvəzi çıxar, arxalıq nədir, sənə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dondurucu — sif. 1. Donduran, donmuş hala salan. 2. Son dərəcə soyuq, şaxtalı. . . Şiddətli dondurucu ruzgarlarla boğuşaraq işçi bir qadın mənzilinə qayıdırdı. S. S. A.. Qışın dondurucu bir günü idi. Soyuq qılınc kimi kəsirdi. A. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
domna — <rus.> tex. Dəmir filizini əridib çuqun əldə etmək üçün şaxtalı peç, soba. Domna sobası (ocağı, peçi) – bax domna … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
karet(a) — <pol.> köhn. Hər tərəfi örtülü, dördtəkərli, at qoşulan, yaylı minik arabası. Atın köhləni ancaq minik üçün və ya müzəyyən faytonlara və karetalara qoşulmaq üçün saxlanılır. Ə. H.. <Ana:> Qızım karet içində, üzündə duvaq, yanında… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sazaqlı — sif. Kəskin küləyi, sazağı, soyuğu olan; şaxtalı. Sazaqlı hava. – Sazaqlı bir sabah idi, yel adamı kəsirdi. Ç.. Quru sazaqlı bir gündə Novruz yaş əlcəklərini topun qızmış lüləsi üstündə qurudurdu. R. R.. Səhər tezdən sazaqlı qış gününün yenicə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üryan — sif. 1. Çılpaq, lüt. <Misir:> Əkin əkən, biçin biçən, ov ovlayan; Bədənləri büsbütün üryan; Yoxsul babaların yurdudur. O. S.. 2. Yarpağı tökülmüş, yarpaqsız, çılpaq (ağac, kol və s. haqqında). Sərvü sənubərin afəti xəzan; Soyub libasını… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoşallanmaq — f. Bir şeydən xoş təsir duymaq, ləzzət aparmaq, nəşə duymaq, xoş hisslər duymaq. Oğlan yeyə yeyə qulaq asır, qəlbində xoşallanır, sevinirdi. Ç.. Bu şaxtalı gecənin yarısında od onları xoşallandırdı. S. R.. <Budaq:> Anam əllərini gəzdirdikcə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
